Knjiga „Svjetlost istine Crkve bosanske“ čiji je autor Alica Zećo, biće predstavljena u okviru „Mostarskog ljeta“ u petak 12. jula u 20 sati u Centru za kulturu Mostar.

Autor kaže da je osnovi bila želja za istinom o bosanskom srednjovjekovlju.

„Kada krenete tim putem, ubrzo postaje jasno da je bosansku prošlost, kao i prošlost bilo koje srednjovjekovne države, nemoguće razumjeti bez religije, odnosno u našem slučaju bez bitka učenja Crkve bosanske. To opet znači i bez sveobuhvatnog posmatranja obilježja religija raznih vremena i prostora. I tu se susrećete, s jedne strane, sa ozbiljnim problemom balkanske istoriografije, dok s druge čeka iznenađenje. Iznenađenje je da problem Crkve bosanske ustvari ne postoji, niti je problem u nedostatnom poznavanju tog učenja od balkanskog naučnog duha.

Drugim riječima, balkanski naučni duh, kada posmatra dogme Crkve bosanske, u potpunosti ignoriše duhovni sadržaj predbiblijskih vremena. Ignoriše i značenje i vrijednost vjerovanja koja su postojala u drugim vremenima i na drugim prostorima. Sva objašnjenja dogmi Crkve bosanske daju se kroz komparaciju sa kršćanskim dogmama, nakon čega se njeno učenje naziva herezom. Iznenađenje je kada vidite da isti problem imaju i apologeti. Znači, susrećete se sa apsurdnom situacijom. Iako su sve teze o učenju Crkve bosanske protivne jedna drugoj, sve one ipak imaju i jedan zajednički nazivnik – postižu prećutnu saglasnost da ne spominju istočnu baštinu. Osnovano se postavljaju pitanja “kako razdijeljena balkanska naučna misao može uopće govoriti o učenju Crkve bosanske ako ne spominje istočnu baštinu kao dio civilizacije jednog vremena i jednog prostora?” ili još važnije, “kako se može govoriti o formi, a ne poznavati unutrašnji sadržaj bitka dualističkog učenja?” Ta pitanja stvaraju misteriju koja se reflektira u pitanju “šta je to što istočna baština krije pa niko ne smije ili ne želi govoriti o tome?” Susret sa takvim pitanjima na koja balkanski naučni duh i ne pokušava odgovoriti stvara potrebu drugačijem pristupu traženja odgovora o učenju Crkve bosanske od onog puta koji se koristi.“ – navodi Zećo.